اثر مصرف خوراکی میوه گیاه خارخاسک بر یادگیری و حافظه موش صحرایی دیابتی: تعیین نقش پراکسیداسیون لیپیدی

مقدمه: دیابت در دراز مدت با اختلال یادگیری و حافظه همراه می‌شود. با توجه به اثر ضد دیابتی خارخاسک و اثر آنتی‌اکسیدانی آن در این پژوهش تأثیر این گیاه بر یادگیری و حافظه موش‌های صحرایی دیابتی بررسی شد. هدف: بررسی تأثیرگیاه خارخاسک بر یادگیری و حافظه موش‌های صحرایی دیابتی مواد و روش‌ها: 32 موش صحرایی به چهار گروه کنترل، کنترل تحت تیمار با خارخاسک، دیابتی، و دیابتی تحت درمان با خارخاسک تقسیم شدند. برای بررسی حافظه و یادگیری حیوانات، عملکرد در آزمون اجتنابی غیر فعال و درصد رفتار تناوب با استفاده از ماز Y تعیین شد. در هموژنه بافت هیپوکامپ مغز حیوانات، میزان مالون دی‌آلدئید تعیین شد. نتایج: در موش‌های گروه دیابتی (01/0>p) در پایان کار در حین عبور کاهش تأخیر بروز کرد و گروه دیابتی تحت تیمار با گیاه، افزایش معنی‌دار این پارامتر را در مقایسه با گروه دیابتی نشان داد(01/0>p). درصد تناوب نیز در جانداران دیابتی بطور معنی‌دار کمتر از گروه کنترل بود(05/0>p) و درصد تناوب در گروه دیابتی تحت تیمار افزایش معنی‌دار در مقایسه با گروه دیابتی نشان داد(05/0p<). به‌علاوه، موش‌های دیابتی افزایش معنی‌دار در سطح بافتی مالون دی‌آلدئید(01/0>p) نشان دادند یعنی درمان با خارخاسک میزان مالون دی‌آلدئید(01/0>p) را به صورت معنی‌دار کاهش داد. نتیجه‌گیری: تجویز خوراکی خارخاسک بر توانایی نگهداری اطلاعات در انبار حافظه و یادآوری آنها در حیوانات دیابتی تأثیر دارد و موجب بهبود حافظه فضائی حیوانات دیابتی می‌شود. بخشی از آثار سودمند گیاه با کاهش پراکسیداسیون لیپیدی در بافت هیپوکامپ اعمال می‌شود.